Ha Ronnie, dankjewel dat je de tijd hebt genomen om met ons te praten. Laten we teruggaan naar het begin; wanneer begon je met skaten en waarom? 

Ik begon met skateboarden toen ik zes jaar oud was, voor mijn huis in een kleine badplaats in San Pedro. Waarom ik met skaten begon? Mijn vrienden uit de buurt skateten en deden ollies en kickflips en zo. Ik deed het gewoon supergraag. De vriend van mijn stiefvader, Jeremy, bijgenaamd Germ, kwam naar ons huis en deed altijd van die gekke tricks, zoals een caveman vanaf een muur, een wallride of ollie. Hij liet me zien hoe ik een caveman vanaf een muur moest maken; dat was best cool! Mijn stiefvader zette mijn eerste board in elkaar van een board dat mijn oudere broer uit iemands tuin had gestolen. Hij verwisselde de griptape en smeerde de wielen, zodat de trucks geruisarm waren. Mijn stiefvader moest wat dingen voor mij omwisselen. Maar ja, zo is het allemaal begonnen.

Je bent opgegroeid met het skaten in het Channel Street Skatepark. Hoe belangrijk denk je dat doe-het-zelfskateplekken (DIY's) zijn voor lokale gemeenschappen? 

Ik denk eerlijk gezegd dat ze erg belangrijk zijn, om veel verschillende redenen: je leert hoe je zelf beter kunt worden, hoe je dingen kunt repareren en herbouwen, hoe je met betonijzer nieuwe dingen kunt bouwen, hoe je kaders opstelt, grond in zandzakken kunt doen en een muur kunt opzetten, hoe je je perimeter kunt instellen, hoe je moet egaliseren. Je leert om door te zetten, anderen te respecteren, nieuwe mensen te ontmoeten; want ik heb nog steeds vrienden waarmee ik ben opgegroeid in channel street, en weet je, ze zullen altijd mijn vrienden blijven en close zijn omdat we samen zijn opgegroeid met skaten in dat park. DIY's zijn ook belangrijk voor lokale gemeenschappen omdat ze je vormen en mensen een veilig gevoel geven. Het is niet hetzelfde als een regulier skatepark, gebouwd door reguliere bouwers. Channel Street Skatepark is gebouwd door hardwerkende kerels zoals havenarbeiders en vissers en gewone mensen met een vaste baan; ze besloten gewoon om samen te komen en een skatepark te bouwen voor de gemeenschap en ook voor zichzelf. Ik denk dus dat het heel belangrijk is.

Wat doe je als je niet skatet? 

Als ik niet skate, rijd ik motor. Ik ben onlangs ook begonnen met surfen, dus dat is iets nieuws. Het is eigenlijk heel moeilijk, maar ik kom er wel. En verder voed ik mijn dochter op, samen met mijn vrouw.

Gefeliciteerd met je professionele Dickies-collectie! Wat betekent het voor jou om deel uit te maken van ons team en je eigen collectie te hebben? 

Allereerst bedankt voor de felicitaties. Het betekent veel voor mij. Ik zit nu zo'n 10 jaar in het team. Het heeft altijd onzettend veel voor mij betekend omdat ik mijn hele leven al Dickies draag. Ik ben heel enthousiast en dankbaar voor mijn eigen professionele collectie. Ik kan nog steeds niet geloven dat mijn initialen op Dickies-kleding staan, nadat ik al mijn hele leven fan ben geweest. Dat is echt te gek!

 Wat is je favoriete kledingstuk van de collectie? 

Ik hou van de flannellen hemden en motorjassen omdat je daar niet zonder kunt. De motorjassen zijn vooral fijn omdat ze binnenzakken hebben en een mooie voering. Weet je, ze hebben veel knopen en fijne stretch opzij zodat je ze kunt blijven dragen, ook als je wat zwaarder en breder wordt.

Je bent als skater in de loop der jaren zeer productief geweest in het publiceren van beeldmateriaal. Over welke clip ben jij het meest enthousiast?

Ik twijfel tussen een paar tricks: tussen de alley oop bluntslide over de helling in het Zweedse Malmo skatepark, of de cab to nose bluntslide bij Santo Domingo, maar het zou ook de roll-in vanaf de helling in Glendale kunnen zijn. Ik denk dat het tussen die tricks gaat, omdat ze mentaal allemaal zwaar waren. De roll-in was waarschijnlijk het engste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Voor de bluntslide ben ik een keer teruggegaan, en ik wist dat, als het dan niet zou lukken, dan zou ik het niet meer voor elkaar krijgen, want weet je, ik zou het waarschijnlijk wel op video hebben gekregen, maar het zou een eeuwigheid hebben geduurd, en ik was het aan de crew verplicht. Hetzelfde gebeurde met de nose blunt. Ik herinner me dat Jake Phelps naar me schreeuwde: je gaat toch niet voor niets vier uur terugrijden, in de hoop dat je het gewoon al had gedaan, doe het nu maar. Ik had zoiets van, oh mijn god, hij heeft gelijk, ik wil niet terugrijden, dus heb ik gewoon alles gegeven en liep ik uiteindelijk weg met de winst.

Je hebt het er vaak over dat een lang leven een doel van jou is. Doe je iets om dit te bereiken? 

Ik doe elke ochtend rekoefeningen, wandel 's avonds en maak fietstochten, gewoon om mijn bloed te laten stromen en mezelf op gang te houden. Ik neem niet zoveel rust. Ik ga gewoon door, op de manier die bij me past.

Wat adviseer je de volgende generatie skaters?  

Nou, start bescheiden in deze wereld van het skateboarden. Dus ben dankbaar voor elk compliment en elke gratis uitrusting of wat dan ook en respecteer elkaar en jezelf, laat je niet onder druk zetten om dingen te doen die je niet wilt doen, wees jezelf, wees niet iemand die je niet bent, daar hebben we er al genoeg van. Wees trots op je afkomst en wat je doet. Als je dit echt wilt, laat je dan door niemand tegenhouden, laat niemand je vertellen dat je het niet kunt, want zij hebben ongelijk. Je kunt alles wat je wilt! En ja, vergeet het plezier niet. Neem het allemaal niet te serieus.

Wat is je volgende stap?  

Gewoon doorgaan met skaten en motorrijden en het opvoeden van mijn dochter, samen met mijn vrouw. En ja, ik hoop elke dag te nemen zoals ie komt, wat er ook op mijn pad komt.

Als je meer van Ronnie wilt weten, bekijk dan hieronder zijn ´Behind The Board´.